Tijdens de persconferentie van 28 september was Mark Rutte meer dan duidelijk: thuiswerken blijft de norm, tenzij dat echt niet kan. Voor sommige mensen betekent dat dat ze al zeven maanden thuiswerken. Heerlijk of om gek van te worden? In deze blog deelt Katherin Galarreta, accountmanager bij Irdeto, haar ervaringen.
(Nog niet) aan de slag met ridesharing
In 2015 ben ik vanuit Peru naar Nederland gekomen voor een Master aan de Maastricht School of Managment. Sinds de zomer van 2017 werk ik als accountmanager bij het Hoofddorpse Irdeto en ben ik verhuisd naar Den Haag. Irdeto is wereldleider op het gebied van digitale platformbeveiliging en beschermt platforms en toepassingen voor video-entertainment, videogames, verbonden transport, verbonden gezondheidszorg en met IoT verbonden industrieën. Sinds maart gebruikt Irdeto Toogethrs rideshare-oplossing, een prachtige manier om het woon-werkverkeer binnen de Schiphol-area prettiger, efficiënter en duurzamer te maken. Maar voor mijn collega’s en ik goed en wel met de app aan de slag konden, was daar dus de intelligente lockdown. Net nu iedereen weer mondjesmaat richting kantoor mocht, en we eindelijk de app konden gaan uitproberen, worden de maatregelen weer aangescherpt en werken we weer allemaal vanuit huis.
Verlangen naar sociaal contact
Direct toen Mark Rutte in maart aankondigde dat we zoveel mogelijk moesten thuiswerken, zijn we dat bij Irdeto gaan doen. In het begin vond ik het eigenlijk wel prettig. Ik hield vast aan mijn vertrouwde routine van vroeg opstaan, in de kleren, en aan het werk. Maar toen duidelijk werd dat deze situatie nog wel even kon gaan duren, werd ik wel wat minder enthousiast. Ik woon alleen, in een studio in Den Haag, en ik mis het sociale contact met mijn collega’s. Op kantoor hielden we regelmatig een koffiepauze en praatten we wat bij, nu zat ik van de vroege ochtend tot een uur of 6, 7 achter m’n laptop zonder een mens – fysiek – te zien. Ik voelde me als een hamster in z’n kooi. Ik hou er best van wat tijd voor mezelf te hebben, maar het kan ook te veel zijn.
Vast in de tramrails
Ik heb mezelf daarom aangeleerd regelmatig een pauze te nemen en op tijd te stoppen met werken. Gedurende de dag ga ik regelmatig even naar buiten voor een wandeling, een boodschap of een uurtje in de gym. Toen de gyms verplicht de deuren moesten sluiten, heb ik het hardlopen opgepakt. Helaas ben ik een paar maanden terug gevallen met de fiets. Het was een regenachtige dag, en ik trok een sprintje om eerder thuis te zijn. Toen raakte mijn wiel in de tramrails en ben ik lelijk gevallen. Hardlopen zit er dus even niet in. Wat fijn is, is dat ik een kwartiertje van het strand woon. Tijdens de lunch of na werk ga ik graag even voor een strandwandeling.
Genieten van de airco
De eerste keer dat ik weer naar kantoor ging was in augustus, toen het zo extreem warm was. Het was thuis niet uit te houden. Ik woon op de bovenste verdieping, zonder airco en mijn twee ventilatoren brachten weinig verkoeling. Toen was ik blij dat ik op kantoor even van de airco kon genieten. Daarna ben ik nog twee keer naar kantoor geweest, maar nu is thuiswerken weer de norm.
Next best thing
In het begin vond ik het videobellen wel prettig, ondanks dat je niet fysiek bij elkaar bent, zie je elkaar tenminste. Maar de ene videoconference volgde op de ander – met mijn team, met andere collega’s, met klanten, zelfs met mijn familie in Peru! Op een gegeven moment was ik het helemaal zat. Toch is het the next best thing als je contact wilt hebben met elkaar. Met mijn eigen team heb ik regelmatig virtual coffeebreaks, in het begin van de lockdown was dat elke twee weken en inmiddels is dat eens per maand. Dan gaat het niet per se over werk, maar bespreken we hoe het gaat, wat ons bezighoudt in deze periode. Daarnaast hebben we natuurlijk ons gebruikelijke overleg.
Home office aan de keukentafel
Ik woon in een studio. Een geweldige studio op een prachtlocatie, maar het is en blijft een eenkamerappartement. Ik heb dus geen home office. Mijn keukentafel is mijn kantoor, en soms verplaats ik mijn kantoor naar de bank. That’s it. Ik realiseer me nu dat ik mijn bureaustoel op werk al die tijd zwaar heb ondergewaardeerd. Dat leer je pas als je het mist.
Beter Nederlands
Als ik één voordeel moet noemen van deze hele situatie, is het dat ik mijn Nederlands heb kunnen verbeteren. Normaalgesproken ben ik tweeëneenhalf uur per dag onderweg, van en naar werk. Een deel van die tijd heb ik nu gebruikt om te oefenen met de Nederlandse taal. Ik heb naar het nieuws geluisterd, geprobeerd te lezen. Ik voel me er nog steeds niet heel zeker onder, maar het is wel verbeterd.
Flexibel schema
Zodra het weer kan, ga ik zeker weer naar kantoor. Maar ik denk wel dat ik vaker dan voorheen vanuit huis zal werken. Deed ik dat eerder gemiddeld één dag in de week, in een ideale toekomst zijn dat er denk ik twee of drie. Tenslotte, als je levert wat je moet leveren, maakt het naar mijn idee niet uit waar je werkt. Ik ben en blijf een sociaal dier, en hou van een praatje op z’n tijd. Dus die combinatie van thuiswerken en op kantoor zijn, lijkt me heerlijk.
Naar huis
Het eerste wat ik ga doen als dit allemaal achter de rug is, is naar huis, naar Peru. In Peru heeft de regering al begin maart de noodtoestand afgekondigd, en die geldt nog steeds. De internationale luchthaven en de buitengrenzen zijn gesloten. Ik heb dus al die maanden mijn moeder niet kunnen bezoeken. Ja, we Whatsappen, we videobellen, en ik ben ontzettend blij dat die technologie bestaat. Toch… zodra het kan, ga ik naar huis. Mijn moeder omhelzen.
Straks ook weer naar kantoor? Maar hoe?
Thuiswerken is nu nog steeds de norm. Maar vroeg of laat komt de dag dat we weer naar kantoor mogen. Wat vindt werkend Nederland daar eigenlijk van? Willen we weer naar kantoor of blijven we liever thuiswerken? En als we weer naar kantoor gaan, hoe komen we daar dan? Wij onderzochten hoe het zit. Wil je meer weten over de resultaten van ons onderzoek? Download dan nu onze whitepaper met alle resultaten! Meer weten over onze slimme mobiliteitsoplossingen? Neem dan gerust contact met ons op, we denken graag met je mee!
